به منظور سنجش تمایل به ساختارمندی، قطعیت، اطمینان و پیش‌بینی پذیری (نیاز شخصی به ساختار) می توان از پرسشنامه ای که فراهم شده است استفاده کرد. این پرسشنامه دارای ۹ گویه و ابعاد تمایل به ساختار و پاسخ دهی به فقدان ساختار می‌باشد که از پژوهش معتبر تامپسون و همکاران (۱۹۸۹) استخراج شده‌اند. روایی و پایایی این پرسشنامه در ایران مورد تأیید قرار گرفته است.
