ونتزل (۲۰۰۰) بیان می‌کند که هدف های اجتماعی هدف هایی هستند که اکثر مردم برای رسیدن به پیامدهای اجتماعی به ویژه تعامل‌ها به کار میگیرند. هدف های اجتماعی به دو دسته هدف های گرایشی و اجتنابی تقسیم می‌شوند. هدف‌های اجتماعی، وقتی که در روابط دوستانه به کار گرفته شوند، هدف‌های دوستی خوانده می‌شوند. هدف های دوستی به رفتارهایی نظیر تلاش برای ایجاد روابط دوستی عمیق، تلاش برای افزایش صمیمیت و تعلق در روابط دوستی، داشتن سرگرمی‌ها و تجارب لذت‌بخش با دوستان، اجتناب از مخالفت و تعارض با دوستان، اجتناب از موقعیت‌هایی که باعث آزار و اذیت دوستان میشود اشاره دارد، که شامل دو خرده مقیاس هدف دوستی‌گرا و هدف دوستی‌گریز است. هدف دوستی گرا، پیامدهای مثبت را در یک رابطه دوستی، موجب میشود. تحسین کردن یک دوست نمونه‌ای از رفتارهایی است که موجب ایجاد یا گسترش روابط دوستانه میشود، لذا افراد با هدف دوستی‌گرا چون به دنبال ایجاد و ارتقاء روابط دوستانه خود با دیگران هستند از آن استفاده می‌کنند. هدف دوستی گریز، از پیامدهای منفی در یک رابطه دوستی، ممانعت به عمل می‌آورد. انتقاد نکردن از یک دوست نمونه‌ای از رفتارهایی است که موجب حفظ روابط دوستانه میشود. لذا، افراد دارای هدف دوستی گریز در روابط دوستانه خود اینگونه رفتارها را به کار میگیرند. افراد با گرایش اجتنابی در روابط اجتماعی خود از ترس آسیب دیدن روابط دائماً از مخالفت و تعارض با دیگران اجتناب می‌کنند.
به منظور سنجش هدف های دوستی می توان از پرسشنامه ای که فراهم شده است استفاده کرد. این پرسشنامه دارای ۸ گویه و ابعاد هدف های دوستی‌گرا و هدف های دوستی‌گریز می‌باشد که از پژوهش معتبر الیوت و همکاران (۲۰۰۶) استخراج شده‌اند. روایی و پایایی این پرسشنامه در مطالعه ای در سال ۱۳۹۷ مورد تأیید قرار گرفته است.
