یکپارچگی زنجیره تأمین به پذیرش و استفاده از ساختارهای هماهنگ و مشترک، فرایندها، فناوری ها و عملیات میان شرکای زنجیره تأمین اشاره دارد تا کانالی یکپارچه را برای جریان دقیق و به موقع اطلاعات، مواد و کالای ساخته شده ایجاد و حفظ نماید. این روند جایگزینی برای دستیابی به فقدان منابع است، که هزینه تراکنش؛ مذاکره و نگارش قراردادها را کاهش می دهد، که به شرکت ها اجازه می دهد تا سودهای بهره برداری از منابع و شایستگی های رایج را جمع آوری نمایند. یکپارچگی زنجیره تأمین به عنوان درجه ای تعریف می‌شود که تولید کننده به همکاری استراتژیک با شرکای زنجیره تأمین می پردازد و به طور مشترک فرایندهای درون و برون سازمانی را مدیریت می کند. هدف از این کار دستیابی به جریاناتی اثربخش و کارا از محصولات و خدمات ، اطلاعات ، پول و تصمیمات است تا برای مشتریان با حداقل هزینه و سرعت بالا حداکثر ارزش را ارائه نماید.
به منظور بررسی و ارزیابی یکپارچگی زنجیره تأمین می توان از پرسشنامه ای که فراهم شده است استفاده کرد. این پرسشنامه دارای ۱۹ گویه و ابعاد یکپارچگی فرآیند، اطلاعات و ارتباطات می‌باشد که از پژوهش معتبر شی و لیائو (۲۰۱۳) استخراج شده‌اند. روایی و پایایی این پرسشنامه در مطالعه ای در سال ۱۳۹۵ مورد تأیید قرار گرفته است.
